پیامک ناشناس

روز جمعه گذشته یک نفر با تلفن ناشناس به من زنگ زد که چون خواب بودم جواب ندادم ،

البته ناگفته نماند کمتر تلفن های ناشناس رو جواب میدم که علل  مختلف داره .....

خلاصه از خواب که بیدار شدم  دیدم همون شماره پیامک داده که :

" شما کامران میرمحمدی هستید ؟ "

جواب دادم : " شما ؟ "

نوشتند : " چرا گوشی جواب نمیدید ، تو اینترنت خوندم گفتید خوانسار بیکارنداره و

جوان هاش کسر شانشونه که بعضی کارها رو انجام بدند و .... من سعید مقیمی هستم

و صحبت هاتون رو اطلاع رسانی کردم ، کاری داشتید باهام این شمارمه "

تقریبا هفت هشت بار خوندم این پیامک رو که مقصود نویسنده را بفهمم ، خلاصه راستش

 نفهمیدم منظورشون چیه و جواب دادم :

" خوشبختم از آشناییتون ولی من وقتی نمیشناسمتون چه کاری میتونم داشته باشم

باهاتون ؟! "

دیگه جوابی نیومد واین علامت سوال مثل این برنامه های کودک روی سر من باقی موند

تا دیشب .

دیشب یکی از فعالان شهر و در ضمن معلم قدیمی من به همراهم زنگ زد ، اولا کلی

خوشحال شدم که صداشونو شنیدم و یه کم با هم گپ زدیم ، رفت سراغ اصل مطلب :

" دیدم یک مطلبی توی شهر چاپ کردی و پخش کردی با نام خوانسار بیکار ندارد ؟"

جواب دادم : " من ؟! چاپ و پخش کردم ؟! "

علامت سواله محکم خورد تو سرم که بابا این همونه .

یه دو سه دقیقه ای هنگ کردم ولی خودم و جمع و جور کردم گفتم ، استاد من چاپ و

پخش نکردم احتمالا تو شهر علاقه مندانی دارم که برام این کارارو میکنند و ..... یه

نیم ساعتی با هم در مورد این موضوع حرف زدیم که نهایتا ایشون هم با حدود چهل

سال کار توی این شهر با من هم عقیده بود .

از شر اون سوال گنده هه خلاص نشده بودم که یه سوال کوچولوی کارتونی دیگه اومد

بالای سرم ؟

هدف این عزیز برای این کار چی بوده ( چاپ و پخش این مطلب در سطح شهر )

.

.

.

میخواستم هدفشو اونجوری که تو ذهنمه تفسیر کنم که زحمتشو انداختم گردن شما دوستان .

یه کم فکرتونو مشغول خودم کنم منم به درس هام برسم .

منتظر نظراتون هستم