نشست با فرماندار محترم

 در هفته اخیر دو جلسه که با ابراز لطفی که جناب آقای پوراحمدی فرماندار محترم به بنده داشتند دعوت شدم که جلسه اول با عنوان (( نشست خبری با اهالی رسانه شهرستان )) و دیگری (( نشست هم اندیشی برای توسعه شهرستان )) بود .

هر دو عنوان بسیار وزین و قابل تامل است ولی به شرطی که خروجی آن نیز به همین اندازه وزین باشد .

در جلسه اول از حدود دو و نیم ساعت جلسه ، فرماندار محترم دو ساعت را اختصاص به عملکرد سال گذ شته خود و بطور خلاصه برنامه امسال خود برای شهر خوانسار پرداختند که به حق بسیار زحمت کشیده بودند و زیرساختهای مهمی را برای شهر پیگیری نموده اند و چندین مهم برای شهر عزیزمان خوانسار را پیگیری کرده اند که از آن جمله میتوان تونل خوانسار ، راههای دسترسی به خوانسار ، بحث آب خوانسار و گلستان کوه خوانسار و موارد دیگری را نام برد که کارهای زیربنایی و اصولی برای آنها پیگیری شده .

پس از آن پانزده تا بیست دقیقه سوالات اصحاب رسانه مطرح شد که در ده دقیقه به چند سوال بصورت گذرا پاسخی داده شد و به علت طولانی شدن جلسه ، در همین نقطه به پایان رسید .

این جلسه به نظرم در نقطه درستی به اتمام نرسید و نیاز بود به سوالات بطور کامل جواب داده میشد که به جلسه بعد واگذار شد.

نشست هم اندیشی برای توسعه شهرستان نیز حدود سه و نیم ساعت به طول انجامید ولی این بار فرماندار عزیزمان سخن را کوتاه نموده و حدود 45 دقیقه بطور خلاصه عملکرد خود را توضیح داده و هدف از تشکیل این نشست را هم اندیشی برای عملکرد سال جدید برشمردند .

در ادامه حضار حدود بیست نفری ، شروع به طرح دیدگاههایشان برای توسعه خوانسار کردند که فقط از لزوم احداث متروی دو طبقه و قطار سریع السیر و فرودگاه بین المللی نگفتند وگرنه هر آن چیزی که در توسعه شهرها میتوان داشت مطرح کردند و جالب اینکه هر یک حرف نفر قبل را با کلام خودشان تکرار میکردند غافل از اینکه تمام این مسائل نیاز به بودجه دارد و با بودجه محدود شهرستان حتی یک و یا دو تا از این کارها را هم نمیتوان به سرانجام رساند .

این گفت و گو تا ساعت 17:30 به طول انجامید و خستگی حضارکه اکثرا از ریش سفیدهای شهر بودند  باعث شد امکان ادامه جلسه نباشد و نظرات بزرگان جلسه آنقدر طولانی شد که حدود 9 نفر توانستند نظر دهند و کوچکترهایی مثل بنده امکان ابراز نظر هم پیدا نکردند.

همشهری عزیز مگر بودجه دولت برای این شهر چقدر است که این همه درخواست برایش داریم ؟ مگر چقدر جمعیت داریم که مشکل اصلی ما شده پارکینگ طبقاتی و میدان میوه و تره بار و بازار سرپوشیده و ....

اگر کمی تامل میکردیم ابتدا به فکر کاهش مهاجرت می افتادیم و جذب جوانهای فراری از شهرمان سپس به این فکرها میبودیم .

ابتدا مشکل بیکاری مان را مرتفع میکردیم و مشکلات ناشی از آن را ، سپس به فکر جذب سرمایه گذار و صنعت توریسم و ... میبودیم . سرمایه گذار جایی فعالیت میکند که تمرکز جمعیت باشد و از سرمایه ای که هزینه کرده بهره ای ببرد .

تا کی نگاهمان به خیرین باشد و چرا به متمولین خوانساردوست به نگاه فرصت سرمایه گذاری نگاه نکنیم ، سرمایه گذاری در جهت جذب نیروی جوان و جلوگیری از مهاجرت و کاهش جمعیت ؟!

ابتدا مشکلات فرهنگی شهرمان را ترمیم کنیم سپس به فکر ایده آلهای شهری باشیم ....

زیاده عرضی نیست

پاینده باشید