خوانسار بیکار ندارد
چهار سال است که به خوانسار برگشتم تا قدمی برای شهرم
بردارم ،سال اول با امید کارآفرین شدن آمدم و مقداری هم
پیش رفتم ولی چون حمایت دولتی نشد نتوانستم ادامه بدهم
وکارخانه تولید پانل خورشیدی که امکان جذب 60
نیرو را داشت را تا نیمه ساخته ورها کردم ، دست روزگار گذر
من را به کارخانه رسا قطعه خودرو جاهد در شهرک صنعتی
سایپا گلپایگان بعنوان مدیر کارخانه انداخت ، با خود گفتم
فرصتی دیگر پیدا کردم که همشهریانم را مشغول به کار کنم ،
سال گذشته مجوز جذب 60 نیروی جدید داشتم که از خوشحالی
بال درآوردم ، مکث نکرده و فورا درخواست جذب
نیرو را به
ریاست محترم اداره کار خوانسار رساندم ، با برخورد شدیدی از
طرف اداره کار گلپایگان مواجه شدم که چرا خوانسار ؟ موضوع
را با توجیه مدیریتی حل و فصل کردم .... فرصتم برای جذب
نیرو فقط 5 روز بود ولی ده روز صبر کردم تا همشهریانم مراجعه
کنند ، جالب است بدانید بعد از ده
روز تنها 18 نفر از خوانسار
برای مصاحبه مراجعه کردند و حدود سیصد نفر از گلپایگان
!!
بارها با آقای فرهمند ( ریاست اداره کار خوانسار ) تماس گرفتم
و گلایه کردم که مگر نه اینکه خوانسار حدود هشتصد نفر بیکار
ثبت شده دارد ؟ پس چرا کسی را نمیفرستید ؟ ایشان میفرمودند
که بیمه بیکاری بگیرها را با نامه فرستادیم و به بقیه
هم اطلاع
دادیم ولی ..... ، از 18 نفری که مراجعه کردند با اینکه دو نفرشان
شرایط
لازم را نداشتند شش نفر را جذب کردم و دوازده نفر دیگر
هم خودشان چون بیمه بیکاری
بگیر بودند تمایلی به کار نشان
ندادند و نیامدند ! گناه آقای فرهمند را شستم و
گفتم ایشان
کم کاری کرده ، هفته گذشته مجددا مجوز 15 نیروی جدید
گرفتم اینبارگفتم خودم سعی میکنم اطلاع رسانی را قوی کنم ،
به غیر از اداره کار به وسیله خوانسار نیوز ، خبرنامه خوانسار ،
تالار گفتمان خوانساری ها اطلاع رسانی کردم ، فردا روز آخر
ثبت نام است و جالب است بدانید هشت نفر از خوانسار و دویست
و بیست نفر از گلپایگان مراجعه کردند . از آن هشت نفر هم
پنج نفر برای مقطع کارشناسی مراجعه کردند .
هدف از طرح توضیحات بالا این بود که دو رویداد گذشته
سوالی در ذهن من بوجود آورد ، مگر خوانسار بیکار ندارد ؟!
چهار سال است در هر محفل و هر جلسه ای میشنوم که
جوانان خوانسار بیکارند و به اعتیاد و خودکشی روی آورده اند
و باید کاری کرد و ..... ، پس بیکارها کجا هستند ؟!
از خودم پرسیدم
شاید شرایط شرکت ما برایشان مناسب نیست ؟
مگر حقوق ماهی پانصدو پنجاه هزار تومان و ساعات کاری
طبق قانون کار و کار نسبتا سبک مونتاژ کاری و سابقه بیمه
و .... کم است ؟
مسیر طولانی است ؟
مگر افراد بسیاری نیستند که درحال حاضر از گلپایگان به
خوانسار برای کار می آیند و برعکس آن
نیز هست ؟ مگر
سه سال نیست که بنده و همسرم برای اینکه در شهر خود
زندگی کنیم هر روز این مسیر را نمیرویم و برمیگردیم ؟
متوجه شدم ، کسر شان است با دیپلم و لیسانس
و .... مونتا ژکار شویم !
مگر شروع کار هر کسی با مدیرعاملی بوده ؟! مگر نه اینکه
هر کجا میخواهیم استخدام شویم میگویند سابقه بیمه دارید
یا نه ؟! پرسنل مونتاژکار شرکت من 18 نفر لیسانسه و 12
نفر دانشجوی لیسانس دارد .
من در شروع کارم در نیروگاه اراک با اینکه مهندس برق
بودم 3 بار امتحان و مصاحبه دادم و در نهایت شش ماه
آزمایشی در قالب یک شرکت خصوصی و بعنوان اپراتور
تاسیسات نیروگاه در آن نیروگاه استخدام شدم که پس از
شش ماه چون
قابلیت های خود را نشان دادم استخدام
رسمی و رئیس اداره شیفت نیروگاه شدم . در شش ماه
اول حقوق من نصف حقوق اداره کاری بود و سی کیلومتر
محل کارم از محل زندگیم فاصله داشت . تازه آن زمان
بحران بیکاری خیلی کمتر از الان بود .
همسر من در شروع کارش در شرکت مارشال با مدرک
مهندسی برق بعنوان انباردار استخدام شد که پس از دو
ماه نیروی کنترل کیفیت و پس از شش ماه مسئول کنترل
کیفیت و پس از یک سال مدیرتولید آنجا شد .
از نمونه های یاد شده بسیار سراغ دارم ولی از حوصله این
مقاله خارج است .
فقط یک چیز فهمیدم :
خوانسار بیکار ندارد